Barka - ulubiona pieśń Jana Pawła II

Barka ulubiona pieśń Jana Pawła II

Pan kiedyś stanął nad brzegiem,
Szukał ludzi
gotowych pójść za Nim
By łowić serca
Słów Bożych prawdą.

  

O Panie,
to Ty na mnie spojrzałeś,
Twoje usta
dziś wyrzekły me imię.
Swoją barkę
pozostawiam na brzegu,
Razem z Tobą
nowy zacznę dziś łów.

 

Jestem ubogim człowiekiem,
Moim skarbem są ręce gotowe
Do pracy z Tobą
I czyste serce.

O Panie,
to Ty na mnie spojrzałeś,
Twoje usta
dziś wyrzekły me imię.
Swoją barkę
pozostawiam na brzegu,
Razem z Tobą
nowy zacznę dziś łów.

Ty, potrzebujesz mych dłoni,
Mego serca młodego zapałem
Mych kropli potu
I samotności.

O Panie,
to Ty na mnie spojrzałeś,
Twoje usta
dziś wyrzekły me imię.
Swoją barkę
pozostawiam na brzegu,
Razem z Tobą
nowy zacznę dziś łów.

Dziś wypłyniemy już razem
Łowić serca
na morzach dusz ludzkich
Twej prawdy siecią
I słowem życia.

O Panie,
to Ty na mnie spojrzałeś,
Twoje usta
dziś wyrzekły me imię.
Swoją barkę
pozostawiam na brzegu,
Razem z Tobą
nowy zacznę dziś łów.