Człowiek i szczęście... - Phil Bosmans

 

Szczęście nie jest kolorowym motylem,

za którym musisz pobiec,

jeśli chcesz go złapać...

Szczęście jest jak cień:

podąża za tobą nawet wtedy,

gdy o nim nie myślisz...

  

Pociecha jest balsamem na głęboką ranę.

Jest oazą w bezkresnej pustyni.

Pociecha jest jak łagodząca dłoń na twojej skroni.

Pociecha jest niczym bliska, przyjazna twarz.

To obecność kogoś,

kto rozumie twoje łzy,

przysłuchuje się twojemu utrudzonemu sercu,

w smutku i nieszczęściu pozostaje przy tobie

i pomaga dojrzeć parę gwiazd... 

  

Życzę ci odwagi, jaką ma słońce,

które codziennie od nowa wschodzi

nad wszelką nędzą świata.

 
Niektórzy po zapadnięciu zmroku

już nie potrafią uwierzyć w słońce.

Brakuje im tej odrobiny cierpliwości,

aby doczekać nadchodzącego poranka.

Kiedy przebywasz w ciemnościach,

spójrz w górę.

Tam czeka na ciebie słońce.
Ono nie omija nikogo.

  

Ciebie też nie ominie,

Jeśli nie schowasz się w cień.

Z każdym dobrym człowiekiem,

który zamieszkuje ziemię,

wschodzi jakieś słońce.

  

Bóg nie umieścił człowieka na zlodowaciałej planecie,

Bóg oddał ludzi w ręce ludzi,

powierzył ich trosce innych ludzi.

Dlatego też człowiek

poszukuje przez całe swoje życie,

świadomie lub mniej świadomnie,

drugiego człowieka.

Poszukuje i tęskni za miłością,

ciepłem serca i zaciszem domowym.

  

Czasami wydaje nam się,

że mieszka w nas dwóch różnych ludzi.

Jeden, który wszystko doskonale czyni

i tego człowieka prezentujemy światu.

      

Jest też i ten drugi,

którego się wstydzimy,

i tego ukrywamy.

W każdym człowieku istnieje

coś takiego jak wewnętrzny dysonans i niespójność.

Każdy chciałby być dobry,

a jedynie dokonuje czynów,

których sam często nie rozumie.

Dlaczego tak jest?

Dlatego, że człowiek nie jest Bogiem,

nie jest też aniołem,

ani jakąś nadistotą,

a jedynie małym pielgrzymem

w długiej, dalekiej drodze swojego życia.

Własne słabości czynią go

wyrozumiałym i łagodnym w stosunku do innych.

Ktoś, kto jest bezkrytyczny wobec samego siebie,

będzie twardy i niezdolny wczuć się w innych.

Nie będzie umiał nikogo pocieszyć,

dodać odwagi i wybaczyć.

Szczęście i przyjaźń tkwią tam,

gdzie ludzie są wrażliwi,

łagodni i delikatni w słowach,

i wzajemnych kontaktach.

  

Człowiek jest i będzie zawsze

w swoim najgłębszym
jestestwie poszukujący.

Tęsknota za utraconym rajem

jest wpisana w jego serce.
Ludzie szukają

przez całe swoje życie, na wielu,
Często okrężnych drogach,

bezdrożach i manowcach.

Szukają jakiegoś zbawczego portu,

stołu z chlebem i winem,

serca i życzliwej dłoni.
Cichej obecności kogoś, która trwa
Nawet wtedy, gdy zamilkną słowa.

  

Kawałek nieba jest w każdym uśmiechu,
W każdym życzliwym słowie,
I przyjaznym geście,
W każdym pomocnym czynie.

Kawałek raju jest w każdym sercu,
Które stanowi zbawienny port

dla nieszczęśliwego.

W każdym domu z chlebem,

winem i serdecznym ciepłem.
Bóg włożył swoją miłość w twoje ręce,
Jak klucz do raju.

   

Nie ma zbyt wiele czasu,

by być szczęśliwym.

Dni przemijają szybko.

Życie jest krótkie.

W księdze naszej przyszłości wpisujemy marzenia,

a jakaś niewidzialna ręka nam je przekreśla.

Nie mamy wtedy żadnego wyboru.

Jeżeli nie jesteśmy szczęśliwi dziś,

jak potrafimy być nimi jutro?

Wykorzystaj ten dzień dzisiejszy.

Obiema rękoma obejmij go.

Przyjmij ochoczo, co niesie ze sobą:

światło, powietrze i życie,

jego uśmiech, płacz, i cały cud tego dnia.

Wyjdź mu naprzeciw...